¡Hasta luego, muchas gracias!

6 januari 2018 - Buenos Aires, Argentinië

Daar zit ik dan in het vliegtuig opweg naar huis, om me heen slaapt iedereen of wordt er film gekeken en ik? Ik heb een vol hoofd, een hoofd dat niet kan bevatten dat zeven weken zo snel kunnen gaan en tegelijkertijd zo lang kunnen duren. Als ik van voren naar achter terugdenk, kan ik me elk hotel of hostel nog herinneren, denk ik aan de dingen die ik heb gedaan, de angsten die ik heb overwonnen, de mensen die ik heb ontmoet, de mooie dingen die ik heb gezien, aan alles wat ik heb geleerd en de persoonlijke overwinningen en overwinninkjes die ik gemaakt.

Meestal ben ik tijdens een reis bezig met het maken van de perfecte foto voor op de voorkant van het album. Eén foto die symbool staat voor de reis of vakantie. Deze manier van denken maakt mij bewust van mijn omgeving en zorgt dat ik beter oplet op kleine mooie dingen. Deze reis kan ik, in tegenstelling tot vorige keren, nu in het vliegtuig nog geen foto bedenken voor op de voorkant. Inmiddels heb ik bedacht dat deze trip bestaat uit vier hoofdstukken en er dus ook vier foto's op de voorkant moeten komen. Daarnaast heb ik deze keer ook meer in het hier en nu geleefd en kom ik met minder foto's thuis.

Nu ik hier zo met mijn gedachten op stoel 20G zit met een diep slapende Michel naast me vond ik het tijd voor een terugblik.

Hoogtepunt één: Paaseiland
Deze 5 dagen waren voor mij een hoogtepunt omdat ik hier de prachtige Moai's heb gezien. Wat een indrukwekkend en gek eilandje is Rapa Nui. Zo toeristisch en toch zo authentiek wat betreft de cultuur en het erfgoed. Hier maakte ik de prachtige fietstocht op een mountainbike, hier betrapte ik mezelf op een trotse en zeer contente glimlach van oor tot oor terwijl ik het rotsachtige pad naar beneden stuiterde.

Hoogtepunt twee: Patagonië
Al jaren zei ik het: ik wil naar Patagonië. Ik wist niet goed waarom, behalve dan dat ik naar het einde van de wereld wilde. Ik had me nog niet ingelezen en ik wist niets van de indrukwekkende natuur. Ik wist pas hoe of wat nadat ik mijn vliegtickets geboekt had. Tijdens mijn avondjes op voornamelijk Pinterest kwam ik op ideeën en wist ik dat ik de beroemde W-trek wilde doen. Ik zal maar eerlijk zijn: ik heb er tegenop gezien. Nooit was ik echt enthousiast over lange wandelingen door de bergen, uitgeput raakte ik van het klimmen. En zag me eens gaan! Vol energie en weer met die trotse glimlach terwijl ik met mijn wandelstokken over de paden ging. De fysieke genadeslag zoals ik had verwacht bleef uit. Heus had ik blaren, was ik moe van de onrustige nachten in de wind (véél wind) en deed mijn knie zeer vanwege de belasting tijdens het klimmen en dalen. Maar... Ik heb iets fantastisch ontdekt! Ik bereik mijn zogenaamde "empty box" tijdens het lopen. Zonder muziek, met alleen de geluiden van de natuur om me heen denk ik aan (een soort van) niets! Ik had verwacht in een status van reflectie te komen over mijn werk, carrière en ambities over de toekomst. Niets gebeurde er; ik liep daar met mezelf en de natuur. Wat een cadeau!

Hoogtepunt drie: Ushuaia, lo más austral del mundo.
Ik schreef het hierboven al: het einde van de wereld bereiken, daar ging het om. Zo groot was mijn opwinding dan ook toen ik eindelijk het eiland van Vuurland bereikte met de bus via een veerboot en daarna toen ik de gemeentegrens overging en de grote pilaren met daarop Ushuaia zag. Ook hier was ik overdonderd door de geschiedenis van deze afgelegen en geïsoleerde plek. En ook hier weer was de natuur wonderschoon en niet saai zoals sommigen mij waarschuwden (na de w-trek zou het eentonig of saai zijn). Niets daarvan was waar, het landschap en het klimaat waren net anders en daarmee de wandelingen, boottocht (naar de pinguïns!) en de paardrijtocht prachtig en zeer de moeite waard.

Hoogtepunt vier: Buenos Aires
Vooraf had ik al een gevoel bij deze stad en dat heb ik niet vaak. Ik vermoedde al dat ik het een leuke stad zou vinden en wilde er dan ook graag een week doorbrengen. Dit plan ontstond voordat ik Michel leerde kennen; starten in Santiago en vervolgens via het zuiden terug naar Buenos Aires om vanaf daar terug te vliegen. En toen stelde Michel ineens voor om naar Argentinië te komen! Kerst en Oud en Nieuw samen aan de andere kant van de wereld, hoe romantisch?!
Buenos Aires is een hoogtepunt omdat ik in deze stad een heerlijke tijd heb gehad: musea, wandelingen met een gids, tango in de straat en tijdens een prachtige show, heerlijk eten met nog fijnere wijn. Het tempo ging hier omlaag en dat was vanwege de temperatuur hoog nodig. Zojuist realiseerden we ons dat het temperatuurverschil tussen gisteren een morgen meer dan 30 graden zal zijn.

Terwijl ik dit schrijf bedenk ik me nog zoveel andere mooie momenten die ik heb beleefd. De eerste maaltijd met Alfredo, de spontaan ontstane proeverij in een klein tentje op de groentemarkt in Santiago, Valparaíso met de muurschilderingen, fijne mensen en de helse cocktail, de avond in de kroeg ná de w-trek, de wandelingen in El Calafate en El Chaltèn, de voorstelling van Bomba de Tiempo in Buenos Aires, de Champagne en cocktails bij het zwembad in Uruguay, de wijnproeverij met alles erop en eraan bij Bouza in Uruguay, de zonsondergang op de boot naar Puerto Natales en de mensen die ik daar ontmoette, de boot van Montevideo het Buenos Aires terug in de eerste klas (met mijn kater na oud en nieuw)... Ik kan eindeloos doorgaan!

Deze reis heeft me geleerd dat alleen reizen leuk is en ik het beter kan dan gedacht. Ook weet ik nu dat het fijn is om weer samen met Michel te zijn en kan ik niet wachten om mijn leven met hem verder/officieel te starten!

Foto’s

3 Reacties

  1. Sander:
    6 januari 2018
    Weer een prachtig verhaal! (Ook fijn en gezellig dat je weer terug bent 😃)
  2. Sandra:
    6 januari 2018
    Wat een mooi verhaal en wat een prachtige reis!
  3. Grace:
    7 januari 2018
    Wat een geweldig verhaal Hilleke. Als buitenstaander is het zo goed te volgen, en kun je haast meebeleven hoe het daar moet zijn! Fantastisch dat je zo hebt genoten en dat de reis gebracht heeft en misschien nog wel meer dan je had gehoopt en verwacht. Een prachtige reis om op terug te kijken!